ეს ნორმალურია?

რა არის ის რომ დიდხანს ვერ ჩერდები რესტორანსა თუ დაბადების დღეზე, თეატრში თუ ... როცა სიარულში გზები გემოკლება... როცა ათასჯერ ნანახს ერთხელაც არ მიაქცევ ყურადღებას.. როცა წამის მეასედებში შეგიძლია მოსწყდე რეალობას და არ დაბრუნდე სანამ არ დაგიძახებენ.. როცა ყველა ერთსა და იმავეს გეუბნება და თვლი რომ ყველა ცდება და შენ ერთი ხარ მართალი... როცა საკუთარ თავზე დაბეჯითებით ვერ იტყვი ერთ სიტყვასაც კი...

ვიცი ხვალ ამ წერილს წავიკითხავ და ვიტყვი - ეს მე დავწერე? ეს მე ვარ? ერთი და იგივე განწყობა იშვიათად თუ მეორდება...

როგორ მინდა სხვისი აზრი და მისგან მანუგეშებელი სიტყვები მოვისმინო: ეს ნორმალურია...