წვიმს, ნაპირზე ვარ ადიდებულ მდინარესთან, გადასვლა მინდა... ვფიქრობ აი ეხლა გადაიღებს წვიმა, ან ეხლა, აი ცოტაც მოვიცადო გამოიდარებს და შევძლებ, გადავალ...მარგამ მზის სხივი არა და არ ჩანს... უამინდობა უფრო და უფრო მატულობს.. მდინარეც მიედინაბა... და მიედინება..
როგორი მშიშარა აღმოვჩნდი... ხანდახან ადიდებულ მდინარეშიც უნდა შეხვიდე... თუ რაიმე გსურს უბრალოდ უნდა გააკეთო რწმენით..
არც წარსულია ჩვენი, არც მომავალი... მხოლოდ აწმყო და ისიც იწურება :(((
თამო ზოგ ჩანაწერს რომ ვკითხულობ ისეთი შეგრძნება მაქვს, რომ თითქოს ჩემს აზრებს ახმოვანებ huuug
ReplyDeleteხოო? რა სასიამოვნოა არ იცი :)))) საერთო შეხედულებების მქონდე ადამიანთან ურთიერთობა (ჰუგ)
ReplyDeleteგადავათავალიერე ჩემი პოსტები და ამაზე გავჩერდი... დიდი დანაკლისი და დანანება ვიგრძენი.. :((((((((( ისევ იქ ვყოფილვარ საიდანაც მეგონა რომ წამოვედი...
ReplyDelete